آسم (Asthma) یک بیماری ریوی است که در آن راه های هوایی شما باریک و متورم می شوند و ممکن است توسط مخاط اضافی مسدود شوند. این می تواند تنفس را دشوار کند و باعث سرفه، خس خس سینه در هنگام بازدم و تنگی نفس شود.
این یک بیماری مزمن (مداوم) است، به این معنی که از بین نمی رود و نیاز به مدیریت پزشکی مداوم دارد. برای برخی افراد، آسم یک دردسر جزئی است. اما برای برخی دیگر، می تواند یک مشکل بزرگ باشد که با فعالیت های روزانه تداخل دارد و ممکن است منجر به حمله آسم تهدید کننده زندگی شود.
Asthma قابل درمان نیست، اما علائم آن قابل کنترل است. از آنجا که آسم اغلب در طول زمان تغییر می کند، مهم است که برای پیگیری علائم و نشانه ها و تنظیم درمان خود، با پزشک خود همکاری کنید.
حمله آسم چیست؟
وقتی به طور طبیعی نفس می‌کشید، ماهیچه‌های اطراف راه‌های هوایی شل می‌شوند و به هوا اجازه می‌دهند به راحتی حرکت کنند. حملات Asthma زمانی اتفاق می‌افتند که راه‌های هوایی متورم و باریک می‌شوند و تنفس را سخت‌تر می‌کنند. در طول حمله آسم، علائم بسیار بدتر می شود. حملات می توانند سریع یا تدریجی رخ دهند و ممکن است تهدید کننده زندگی باشند. افرادی که به آسم شدید مبتلا هستند، بیشتر دچار حملات آسم می شوند. در طول حملهAsthma ، سه چیز ممکن است رخ دهد:
برونکواسپاسم: ماهیچه های اطراف راه های هوایی منقبض می شوند (سفت می شوند). هنگامی که آنها سفت می شوند، راه های هوایی شما را باریک می کند. هوا نمی تواند آزادانه از طریق راه های هوایی منقبض جریان یابد.
التهاب: پوشش مجاری تنفسی شما متورم می شود. مجاری تنفسی متورم اجازه نمی دهند هوای زیادی به ریه های شما وارد یا خارج شود.
تولید مخاط: در طول حمله، بدن شما مخاط بیشتری تولید می کند. این مخاط غلیظ راه های هوایی را مسدود می کند.
حمله آسم چه احساسی دارد؟
حملات آسم می تواند بسیار ترسناک باشد. برای برخی افراد، حمله با سرفه شروع می شود. در حین حمله، ممکن است قفسه سینه شما سفت شود یا احساس کنید کسی روی آن نشسته است. برخی از مردم می گویند مانند این است که هوا از آنها مکیده شود یا بخواهیم هوا را از طریق نی به داخل مکش کنیم. در این وضعیت ممکن است شروع به خس خس کردن یا احساس سبکی سر کنید.
چه انواعی از آسم وجود دارد؟
Asthma بر اساس علت و شدت علائم به انواع مختلفی تقسیم می شود. پزشکان، آسم را به صورت زیر شناسایی می کنند:
متناوب: این نوع آسم می آید و می رود بنابراین می توانید در بین شعله های آسم احساس طبیعی داشته باشید.
پایدار: آسم مداوم به این معنی است که شما در بیشتر مواقع علائم این بیماری را دارید. علائم می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. پزشکان، شدت آسم را بر اساس تعداد دفعات بروز علائم می دانند.
آلرژیک: در برخی افراد آلرژی می تواند باعث حمله آسم شود. آلرژن ها شامل مواردی مانند کپک ها، گرده ها و شوره حیوانات خانگی هستند.
غیر آلرژیک: عوامل خارجی مانند ورزش، استرس، بیماری و آب و هوا ممکن است باعث تشدید آسم شوند.
شروع بزرگسالی: این نوع آسم بعد از 18 سالگی شروع می شود.
اطفال: این نوع آسم اغلب قبل از 5 سالگی شروع می شود که به آن، آسم دوران کودکی نیز می گویند. این می تواند در نوزادان و کودکان نوپا رخ دهد. قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه آیا کودک شما در صورت حمله به یک دستگاه تنفسی نیاز دارد، باید مطمئن شوید که این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک فرزندتان می تواند به شما در درک خطرات کمک کند.
آسم ناشی از ورزش: این نوع با ورزش ایجاد می شود و برونکواسپاسم ناشی از ورزش نیز نامیده می شود.
آسم شغلی: این نوع آسم در درجه اول برای افرادی اتفاق می افتد که در اطراف مواد تحریک کننده کار می کنند.
سندرم همپوشانی آسم: این نوع زمانی اتفاق می‌افتد که هم آسم و هم بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) دارید. هر دو بیماری تنفس را برای شما دشوار می کنند.
علائم Asthma از فردی به فرد دیگر متفاوت است. ممکن است به ندرت دچار حملات آسم شوید و فقط در زمان‌های خاصی علائم را داشته باشید، یا اینکه همیشه علائم داشته باشید.
خس خس سینه هنگام بازدم که از علائم شایع آسم در کودکان است
مشکلات خواب ناشی از تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه
ضربان قلب سریع
سرفه
سردرد
حملات سرفه یا خس خس سینه که توسط یک ویروس تنفسی بدتر می شود
علائمی که نشان می دهند آسم شما در حال بدتر شدن است، عبارت اند از:
افزایش دشواری تنفس
علائم و نشانه های آسم که بیشتر و آزاردهنده تر هستند
نیاز به استفاده بیشتر از یک استنشاق تسکین دهنده
برای برخی از افراد، علائم و نشانه های Asthma در شرایط خاصی مشاهده می شود:
آسم ناشی از ورزش؛ که ممکن است زمانی که هوا سرد و خشک است بدتر شود
آسم شغلی؛ ناشی از محرک‌های محیط کار مانند بخارات شیمیایی، گازها یا گرد و غبار
آسم ناشی از آلرژی؛ ناشی از مواد معلق در هوا، مانند گرده، اسپورهای کپک، ضایعات سوسک، یا ذرات پوست و بزاق خشکی که توسط حیوانات خانگی ریخته می شود (موه حیوانات خانگی)
مشخص نیست که چرا برخی افراد به Asthma مبتلا می شوند و برخی دیگر نه، اما احتمالاً به دلیل ترکیبی از عوامل محیطی و ارثی (ژنتیکی) است. با این حال برخی عوامل خطر بالاتری را ایجاد می کنند:
آلرژی
عوامل محیطی
ژنتیک
عفونت های تنفسی
محرک های آسم
در صورت تماس با موادی که شما را تحریک می کنند، ممکن است دچار حمله آسم شوید. پزشکان این مواد را «محرک» می نامند. قرار گرفتن در معرض محرک های مختلف و موادی که باعث ایجاد آلرژی می شوند (آلرژن ها) می تواند علائم و نشانه های آسم را تحریک کند. محرک های Asthma از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند شامل موارد زیر باشد:
هوای سرد
فعالیت بدنی
آلرژن های موجود در هوا، مانند گرده، کنه های گرد و غبار، هاگ های کپک، شوره حیوانات خانگی یا ذرات ضایعات سوسک
فونت های تنفسی مانند سرماخوردگی
آلاینده ها و محرک های هوا مانند دود
برخی داروها، از جمله مسدودکننده های بتا، آسپرین، و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم
احساسات شدید و استرس
سولفیت ها و مواد نگهدارنده اضافه شده به برخی از انواع غذاها و نوشیدنی ها از جمله میگو، میوه های خشک، سیب زمینی فرآوری شده، آبجو و شراب
بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)، وضعیتی که در آن اسیدهای معده به گلو برمی گردند
عوامل خطر آسم
تعدادی از عوامل وجود دارند که احتمال ابتلا به آسم را افزایش می‌دهند. آنها عبارت اند از:
اضافه وزن داشتن
سیگاری بودن
دارای سابقه خانوادگی مبتلا به آسم، مانند والدین یا خواهر و برادر
داشتن یک بیماری آلرژیک دیگر، مانند درماتیت آتوپیک که باعث قرمزی و خارش پوست می شود، و یا تب یونجه که باعث آبریزش بینی، احتقان و خارش چشم می شود
قرار گرفتن در معرض دود دست دوم
قرار گرفتن در معرض دود اگزوز یا سایر انواع آلودگی ها
قرار گرفتن در معرض محرک های شغلی، مانند مواد شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی، آرایشگری و تولیدی
عوارض آسم
عوارض Asthma عبارتند از:
علائم و نشانه هایی که در خواب، کار و سایر فعالیت ها اختلال ایجاد می کنند
روزهای بیماری از محل کار یا مدرسه در هنگام تشدید آسم
باریک شدن دائمی لوله‌هایی که هوا را به ریه‌ها می‌برند (لوله‌های برونش)، که بر میزان تنفس شما تأثیر می‌گذارد
مراجعه به اورژانس و بستری شدن در بیمارستان برای حملات شدید آسم
عوارض جانبی ناشی از مصرف طولانی مدت برخی از داروهایی که برای تثبیت آسم شدید استفاده می شوند
پزشک شما یک معاینه فیزیکی برای رد سایر شرایط احتمالی مانند عفونت تنفسی یا بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) انجام خواهد داد. پزشک شما همچنین در مورد علائم و نشانه های شما و سایر مشکلات سلامتی از شما سوالاتی می پرسد.
تست هایی برای اندازه گیری عملکرد ریه
ممکن است آزمایش‌های عملکرد ریه به شما داده شود تا مشخص شود هنگام تنفس چقدر هوا، داخل و خارج می‌شود. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشند:
اسپیرومتری. این آزمایش تنگ شدن لوله های برونش را با بررسی میزان هوای بازدم بعد از یک نفس عمیق و سرعت بازدم تخمین می زند.
اوج جریان. پیک فلومتر یک دستگاه ساده است که میزان سختی نفس را اندازه می گیرد. خوانش اوج جریان کمتر از حد معمول نشانه این است که ریه های شما ممکن است به خوبی کار نکنند و آسم شما ممکن است بدتر شود. پزشک دستورالعمل هایی را در مورد نحوه ردیابی و مقابله با خوانش های جریان کم پیک به شما می دهد.
اغلب، آزمایش‌های عملکرد ریه قبل و بعد از مصرف دارویی که برای باز کردن راه‌های هوایی به نام برونکودیلاتور (brong-koh-DIE-lay-tur) استفاده شده است، انجام می‌شود. اگر عملکرد ریه شما با استفاده از گشادکننده برونش بهبود یابد، احتمالاً مبتلا به آسم هستید.
تست های اضافی
سایر آزمایشات برای تشخیص Asthma عبارتند از:
چالش متاکولین. متاکولین یک محرک شناخته شده آسم است. هنگامی که استنشاق می شود، باعث می شود راه های هوایی شما کمی باریک شود. اگر به متاکولین واکنش نشان دهید، احتمالاً آسم دارید. حتی اگر تست اولیه عملکرد ریه شما نرمال باشد، این آزمایش ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد.
تست های تصویربرداری. اشعه ایکس قفسه سینه می تواند به شناسایی هر گونه ناهنجاری ساختاری یا بیماری مانند عفونت، که می تواند باعث ایجاد یا تشدید مشکلات تنفسی شود کمک کند.
تست آلرژی. آزمایش های آلرژی را می توان با آزمایش پوست یا آزمایش خون انجام داد. آنها به شما می گویند که آیا به حیوانات خانگی، گرد و غبار، کپک یا گرده آلرژی دارید. اگر محرک های آلرژی شناسایی شوند، پزشک ممکن است واکسن های آلرژی را توصیه کند.
آزمایش اکسید نیتریک. این آزمایش میزان گاز نیتریک اکسید را در نفس شما اندازه گیری می کند. هنگامی که راه های هوایی شما ملتهب است، ممکن است سطح اکسید نیتریک بالاتر از حد طبیعی باشد. این آزمایش به طور گسترده در دسترس نیست.
ائوزینوفیل های خلط. این آزمایش به دنبال گلبول های سفید خاصی (ائوزینوفیل) در مخلوط بزاق و مخاط (خلط) شما در هنگام سرفه می باشد. ائوزینوفیل ها زمانی که علائم ایجاد می شوند بوجود می آیند و زمانی که با رنگ رز رنگ آمیزی می شوند، قابل مشاهده می شوند.
آزمایش تحریک آمیز برای ورزش و آسم ناشی از سرما. در این آزمایشات، پزشک انسداد راه هوایی شما را قبل و بعد از انجام فعالیت بدنی شدید یا چند بار تنفس هوای سرد، اندازه گیری می کند.
آسم چگونه طبقه بندی می شود
برای طبقه‌بندی شدت Asthma، پزشک تعداد دفعات بروز علائم، نشانه‌ها و شدت آنها را در نظر می‌گیرد. پزشک شما همچنین نتایج معاینه فیزیکی و تست های تشخیصی را در نظر می گیرد.
تعیین شدت آسم به پزشک کمک می کند تا بهترین درمان را انتخاب کند. شدت این بیماری اغلب در طول زمان تغییر می کند و نیاز به تنظیم درمان دارد.
به طور کلی این عارضه به چهار دست طبقه بندی می شود:
طبقه بندی
علائم و نشانه ها
متناوب خفیف
علائم خفیف تا دو روز در هفته و تا دو شب در ماه
پایدار خفیف
علائم بیش از دو بار در هفته، اما نه بیشتر از یک بار در یک روز
پایدار متوسط
علائم یک بار در روز و بیش از یک شب در هفته
شدید مداوم
علائم در طول روز در بیشتر روزها و اغلب در شب
درمان آسم
پیشگیری و کنترل طولانی مدت برای متوقف کردن حملات آسم قبل از شروع آنها کلیدی است. درمان معمولاً شامل یادگیری تشخیص محرک‌ها، انجام اقداماتی برای جلوگیری از محرک‌ها و ردیابی تنفس شما است تا مطمئن شوید که داروهای شما علائم را تحت کنترل نگه می‌دارند. در صورت تشدید آسم، ممکن است لازم باشد از یک استنشاق سریع تسکین دهنده استفاده کنید.
داروهای تسکین دهنده سریع به پیشگیری یا تسکین علائم در طول حمله کمک می کنند. آنها ممکن است تنها داروهای مورد نیاز برای آسم خفیف یا آسمی باشند که فقط با فعالیت بدنی اتفاق می افتد.
پزشک برای شما یک استنشاق سریع تسکین دهنده تجویز می کند که همیشه آن را حمل کنید. در صورت توصیه پزشک، ممکن است نیاز باشد تا قبل از ورزش نیز از آنها استفاده کنید.
انواع داروهای تسکین دهنده سریع عبارتند از:
بتا 2 آگونیست‌های کوتاه‌اثر استنشاقی (SABAs) راه‌های هوایی را باز می‌کنند تا هوا بتواند در طول حمله در آنها جریان یابد. عوارض جانبی می تواند شامل لرزش و ضربان قلب سریع باشد.
کورتیکواستروئیدهای خوراکی تورم راه های هوایی شما را که به دلیل علائم شدید آسم ایجاد می شود، کاهش می دهند.
آنتی کولینرژیک های کوتاه اثر به باز شدن سریع راه های هوایی کمک می کنند. این دارو ممکن است کمتر از SABA موثر باشد، اما برای افرادی که ممکن است عوارض جانبی SABA داشته باشند، گزینه ای مناسب باشد.
اگر تشدید آسم دارید، یک اسپری تسکین دهنده سریع می تواند علائم شما را فورا کاهش دهد. اما اگر داروهای کنترلی طولانی مدت شما به درستی کار می کنند، نیازی به استفاده از استنشاق سریع تسکین دهنده ندارید.
تعداد پاف هایی که در هفته استفاده می کنید را یادداشت کنید. اگر نیاز دارید از استنشاق سریع تسکین دهنده خود بیشتر از آنچه که پزشک توصیه می کند استفاده کنید، به پزشک خود مراجعه کنید. احتمالاً باید داروی کنترل طولانی مدت خود را تنظیم کنید.
داروهای کنترل طولانی مدت
پزشک ممکن است داروهایی را برای مصرف روزانه برای کمک به پیشگیری از حملات آسم و کنترل علائم تجویز کند.
کورتیکواستروئیدها (داروهای هورمونی استروئیدی) التهاب را در بدن کاهش می دهند. آنها ممکن است به صورت قرص یا استنشاقی مصرف شوند. شکل قرص می تواند عوارض جانبی جدی تری نسبت به شکل استنشاقی داشته باشد. با گذشت زمان، دوزهای بالا می تواند خطر ابتلا به آب مروارید یا پوکی استخوان را افزایش دهد. پوکی استخوان احتمال شکستن استخوان های شما را افزایش می دهد. عوارض جانبی رایج کورتیکواستروئیدهای استنشاقی شامل صدای خشن یا عفونت دهان به نام برفک است.
داروهای بیولوژیک ممکن است برای آسم شدید تجویز شود. اینها شامل داروهایی مانند بنرالیزوماب است که به داخل ورید یا زیر پوست تزریق می شود.
اصلاح کننده های لوکوترین تورم را کاهش می دهند و راه های هوایی شما را باز نگه می دارند. پزشک ممکن است این قرص ها را به تنهایی یا همراه با داروهای استروئیدی تجویز کند.
تثبیت کننده های ماست سل استنشاقی مانند کرومولین، به جلوگیری از تورم در مجاری تنفسی در زمانی که اطراف آلرژن ها یا سایر محرک های آسم هستید، کمک می کند.
برونکودیلاتورهای طولانی اثر استنشاقی مانند آگونیست‌های بتا2 طولانی‌اثر (LABA) یا آنتاگونیست‌های موسکارینی طولانی‌اثر (LAMAs)، ممکن است برای جلوگیری از باریک شدن راه‌های هوایی به دستگاه تنفسی شما اضافه شوند.
واکسن های آلرژی که ایمونوتراپی زیر جلدی (SCIT) نامیده می شود، پاسخ بدن به آلرژن ها را کاهش می دهد.
ترموپلاستی برونش
این درمان برای آسم شدید استفاده می شود که با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی یا سایر داروهای طولانی مدت آسم بهبود نمی یابد. این به طور گسترده در دسترس نیست و برای همه مناسب نیست.
در این روش، پزشک لوله ای به نام برونکوسکوپ را در دهان شما قرار می دهد. برونکوسکوپ دارای یک دوربین در انتهای آن است. پزشک برونکوسکوپ را به داخل راه های هوایی شما هدایت می کند تا داخل آنها را ببیند. سپس پزشک گرما را به عضلات در امتداد مجاری تنفسی اعمال می کند. این باعث لاغر شدن آنها می شود و از باریک شدن آنها جلوگیری می کند.
درمان با شدت برای کنترل بهتر: یک رویکرد گام به گام
درمان شما باید انعطاف پذیر و بر اساس تغییرات در علائم شما باشد. پزشک باید در هر ویزیت در مورد علائم شما سوال کند. بر اساس علائم و نشانه های شما، پزشک می تواند درمان شما را بر اساس آن تنظیم کند.
به عنوان مثال، اگر آسم شما به خوبی کنترل شود، پزشک ممکن است داروی کمتری تجویز کند. اگر آسم شما به خوبی کنترل نشده باشد یا بدتر شود، پزشک ممکن است داروی شما را افزایش دهد و ویزیت های مکرر را توصیه کند.
جلوگیری از ابتلا به آسم
در حالی که هیچ راهی برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری وجود ندارد. شما و پزشکتان می توانید یک برنامه گام به گام برای زندگی با شرایط خود و جلوگیری از حملات آسم طراحی کنید.
به افزایش استفاده از داروهای استنشاقی تسکین دهنده سریع توجه خود کنید
ایجاد یک برنامه اقدام برای آسم
با پزشک خود برای ایجاد یک برنامه اقدام برای آسم همکاری کنید که به صورت مکتوب زمان مصرف برخی داروها یا زمان افزایش یا کاهش دوز داروهای خود را بر اساس علائم مشخص کند. همچنین فهرستی از محرک های خود و اقداماتی را که برای اجتناب از آنها باید بردارید، درج کنید. همچنین ممکن است پزشک شما ردیابی علائم آسم یا استفاده از یک پیک فلومتر را به طور منظم برای نظارت بر اینکه درمان شما چگونه علائم شما را کنترل می کند، توصیه کند.
به طور کلی برنامه اقدام آسم موارد زیر را شرح می دهد:
چگونه می توان آلرژن ها یا محرک ها را شناسایی کرد؟
چگونه بفهمیم که آیا دچار حمله آسم شده‌ایم و چه باید کرد؟
کدام داروها و چه زمانی آنها را مصرف کنیم؟
چه زمانی با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس بروید؟
در مواقع اضطراری با چه کسی تماس بگیریم؟
چگونه آسم خود را در خانه مدیریت کنیم؟
برای کمک به کنترل Asthma خود، می توانید:
به دنبال گروه های آموزشی یا پشتیبانی باشید. از پزشک خود در مورد آموزش یا گروه های حمایتی بپرسید تا به شما در کنترل آسم کمک کنند.
خودتان را آموزش دهید تا بتوانید هدف داروهایتان، نحوه پیشگیری از علائم، نحوه تشخیص زودهنگام حملات آسم و زمان مراجعه به پزشک را درک کنید.
جریان هوای خود را کنترل کنید. به عنوان بخشی از برنامه اقدام Asthma، ممکن است پزشک به شما نشان دهد که چگونه آسم خود را با استفاده از پیک فلومتر کنترل کنید. آنها را در یک رکورد نگه دارید. می توانید اعداد خود را در طول زمان مقایسه کنید تا مطمئن شوید که آسم شما کنترل شده است. تعداد کم می تواند به شما در مورد حمله آسم هشدار دهد حتی قبل از اینکه علائم را مشاهده کنید.
هر گونه مشکل آسم خود را یادداشت کنید و پرونده را با خود به ملاقات پزشک ببرید. این برگه اطلاعات شامل ابزاری است که به شما کمک می کند علائم و نکاتی را در مورد اندازه گیری جریان اوج خود ردیابی کنید.
تغییر سبک زندگی برای مدیریت آسم
پزشک شما ممکن است در مورد تغییرات سبک زندگی سالم با شما صحبت کند تا به کنترل علائم خود کمک کنید.
وزن سالم را هدف قرار دهید. اضافه وزن و چاقی می تواند مدیریت آسم را سخت تر کند. با پزشک خود در مورد برنامه هایی که می توانند به شما در کنترل وزن کمک کنند صحبت کنید. حتی کاهش وزن بین 5 تا 10 درصد می تواند به مدیریت علائم کمک کند.
غذاهای مفید برای قلب را انتخاب کنید. خوردن میوه ها و سبزیجات بیشتر می تواند فواید سلامتی بسیاری داشته باشد.
فعالیت بدنی منظم داشته باشید. حتی اگر ورزش برای برخی افراد محرک آسم است، نباید از آن اجتناب کنند. فعالیت بدنی بخش مهمی از یک سبک زندگی سالم است. با پزشک خود در مورد اینکه چه سطحی از فعالیت بدنی برای شما مناسب است صحبت کنید. همچنین شما می توانید در مورد داروهایی که می توانند به شما در فعال ماندن، کمک کنند سوال بپرسید.
استرس را مدیریت کنید. تکنیک های تنفس و آرامش را یاد بگیرید، که می تواند به مدیریت علائم شما کمک کند. اگر دچار اضطراب، افسردگی یا حملات پانیک هستید، با یک متخصص سلامت روان ملاقات کنید.
سیگار را ترک کنید یا از دود دست دوم خودداری کنید. کشیدن تنباکو و استنشاق دود ناشی از دود دست دوم، درمان آسم را سخت‌تر می‌کند. گرم کردن تنباکو و استنشاق سیگارهای الکترونیکی (سیگارهای الکترونیکی) و قرار گرفتن در معرض دود دست دوم نیز ممکن است با علائم آسم مرتبط باشد.
خواب با کیفیت داشته باشید. گاهی اوقات، داشتن خواب باکیفیت می‌تواند با آسم سخت باشد. عادت‌های خواب سالم را با خوابیدن و بیدار‌شدن در زمان‌های مشخص، پیروی از یک برنامه آرام‌بخش قبل از خواب، خنک و تاریک نگه داشتن اتاق خواب خود ایجاد کنید.
علائم Asthma شما ممکن است در دوران بارداری تغییر کند. آسم خود را تحت کنترل نگه دارید و در صورت تغییر با پزشک خود تماس بگیرید. در دوران بارداری شما همچنان در معرض خطر حملات این بیماری هستید. پزشک به درمان شما با داروهای روزانه مانند هورمون های استروئیدی استنشاقی ادامه خواهد داد.
کنترل آسم برای جلوگیری از عوارض بارداری مانند پره اکلامپسی، زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد بسیار مهم است.
چگونه متوجه می شوید که آسم دارید یا نه؟
شما باید به یک پزشک مراجعه کنید تا متوجه شوید که آیا آسم دارید یا به بیماری دیگری مبتلا هستید. بیماری های تنفسی دیگری نیز وجود دارد که تنفس را سخت می کند یا باعث سرفه و خس خس سینه می شود.
چرا آسم من در شب بدتر می شود؟
آسمی که در شب بدتر می شود گاهی اوقات آسم شبانه نامیده می شود. هیچ دلیل قطعی وجود ندارد که این اتفاق می افتد، اما برخی حدس های تعلیم یافته وجود دارد که شامل موارد زیر می شود:
نحوه خوابیدن: خوابیدن به پشت می تواند منجر به چکیدن مخاط در گلو یا برگشت اسید معده شود. همچنین خوابیدن به پشت به سینه و ریه‌ها فشار وارد می‌کند که تنفس را دشوارتر می‌کند. با این حال، دراز کشیدن به پایین یا به پهلو می تواند به ریه های شما فشار وارد کند.
عوامل محرک در اتاق خواب شما و محرک هایی که در عصر اتفاق می افتد: ممکن است متوجه شوید که پتوها، ملحفه ها و بالش های شما دارای کنه های گرد و غبار، کپک یا موهای حیوانات خانگی هستند. اگر در اوایل شب بیرون بوده اید، ممکن است گرده را با خود آورده باشید.
عوارض جانبی دارو: برخی از داروهایی که آسم را درمان می کنند، مانند استروئیدها و مونته لوکاست، می توانند بر خواب شما تأثیر بگذارند.
هوای خیلی گرم یا خیلی سرد: هوای گرم می تواند باعث باریک شدن راه های هوایی در هنگام تنفس شود. هوای سرد برای برخی افراد، محرک آسم است.
تغییرات عملکرد ریه: عملکرد ریه در شب به عنوان یک فرآیند طبیعی کاهش می یابد.
آسم در طول روز به خوبی کنترل نمی شود: علائمی که در طول روز کنترل نمی شوند، در شب بهتر نمی شوند. مهم است که با پزشک خود کار کنید تا مطمئن شوید که علائم شما در روز و شب کنترل می شود. درمان علائم شبانه بسیار مهم است. حملات جدی این بیماری و گاهی اوقات مرگ، ممکن است در شب اتفاق بیفتد.
درباره COVID-19 و آسم چه چیزهایی باید بدانم؟
اگر آسم متوسط تا شدید دارید، یا اگر علائم آسم شما به خوبی کنترل نشده باشد، در صورت ابتلا به کووید 19 در معرض خطر بیشتری برای بستری شدن در بیمارستان قرار می‌گیرید. بنابراین اگر با افراد دیگر به فضاهای سرپوشیده می‌روید، باید ماسک بزنید، واکسن بزنید و از قرار گرفتن در معرض افراد مبتلا به ویروس خودداری کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
به دنبال درمان اورژانسی باشید
حملات شدید آسم می تواند تهدید کننده زندگی باشد. با پزشک خود کار کنید تا مشخص کنید وقتی علائم و نشانه‌های شما بدتر می‌شوند چه کاری باید انجام دهید. علائم اورژانسی آسم عبارت اند از:
بدتر شدن سریع تنگی نفس یا خس خس سینه
هیچ بهبودی حتی پس از استفاده از یک استنشاق سریع تسکین دهنده وجود ندارد
تنگی نفس زمانی که حداقل فعالیت بدنی را انجام می دهید
شما می توانید در مواقع زیر به پزشک خود مراجعه کنید:
اگر فکر می کنید آسم دارید
برای نظارت بر آسم خود پس از تشخیص
اگر علائم آسم شما بدتر شود
برای بررسی درمان خود
از پزشک خود چه انتظاری دارید؟
پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است زمانی را برای مرور هر نقطه ای که می خواهید زمان بیشتری را صرف آن کنید، اختصاص دهد. پزشک شما ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:
علائم شما دقیقا چیست؟
اولین بار چه زمانی متوجه علائم خود شدید؟
علائم شما چقدر شدید است؟
آیا اغلب اوقات مشکل تنفسی دارید یا فقط در زمان های خاص یا در موقعیت های خاص؟
آیا آلرژی، مانند درماتیت آتوپیک یا تب یونجه دارید؟
چه چیزی علائم شما را بدتر می کند؟
چه چیزی علائم شما را بهبود می بخشد؟
آیا آلرژی یا آسم در خانواده شما وجود دارد؟
آیا مشکلات سلامتی مزمنی دارید؟
سخن پایانی از آرتا پیشرو
این یک بیماری مزمن (مداوم) است، به این معنی که از بین نمی رود و نیاز به مدیریت پزشکی مداوم دارد. برای برخی افراد، آسم یک دردسر جزئی است اما برای برخی دیگر، می تواند یک مشکل بزرگ باشد. این بیماری قابل درمان نیست، اما علائم آن قابل کنترل است. از آنجا که این بیماری اغلب در طول زمان تغییر می کند، مهم است که برای پیگیری علائم و نشانه ها و تنظیم درمان خود، با پزشک خود همکاری کنید. پزشک می تواند به شما کمک کند تا بهترین راه را برای مدیریت آسم خود پیدا کنید. شما می توانید با پزشک خود در مورد چگونگی کنترل علائم خود صحبت کنید.
مطالب آرتا پیشرو تحت نظارت پزشکان تایید شده ویراستاری می‌شوند، ولی در نظر داشته باشید که جایگزین پیشنهاد تخصصی پزشک معالج نمی‌باشد. از اینرو پیشنهاد می‌کنیم جهت تشخیص و درمان کامل بیماری خود به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
