خرید و اجاره دستگاه اکسیژن ساز در منزل
فهرست محتوا
سرطان (نئوپلاسم) بیماری است که در آن برخی از سلول‌های بدن به طور غیرقابل کنترلی رشد می‌کنند و به سایر قسمت‌های بدن سرایت می‌کنند. این بیماری تقریباً در هر نقطه از بدن انسان که از تریلیون‌ها سلول تشکیل شده است، می‌تواند شروع شود. فرآیند گسترش یافتن به سایر اندام‌ها متاستاز نامیده میشود و عامل اصلی مرگ ناشی از سرطان است. نئوپلاسم و تومور بدخیم، نام‌های دیگر رایج سرطان هستند.
این بیماری دومین عامل اصلی مرگ و میر در جهان است که حدود 9.6 میلیون مرگ را در سال 2018 به خود اختصاص داده است. اما امروزه، نرخ بقای بسیاری از انواع نئوپلاسم به لطف پیشرفت در غربالگری، درمان و پیشگیری در حال بهبود است.
سرطان ریه، پروستات، کولورکتال، معده و کبد شایع ترین انواع سرطان در مردان هستند. همچنین سرطان سینه، کولورکتال، ریه، دهانه رحم و تیروئید شایع ترین در میان زنان است.
تومور یک توده است. برخی از توده‌ها سرطانی هستند، اما بسیاری از آنها سرطانی نیستند.
تومورهای بدخیم میتوانند به سایر قسمت های بدن سرایت کنند اما تومورهای خوش خیم اینطور نیستند. سلول‌های سرطانی میتوانند از محلی که نئوپلاسم شروع شده است جدا شوند و به قسمت‌های دیگر بدن بروند. سپس در غدد لنفاوی یا سایر اندام‌های بدن قرار بگیرند و باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد طبیعی بدن شوند.
سلول های سرطانی از بسیاری جهات با سلول های طبیعی تفاوت دارند که عبارت اند از:
انواع بسیار زیادی از سرطان وجود دارد که معمولاً بر اساس اندام‌ها یا بافت‌هایی که سرطان‌ها در آنجا شکل می‌گیرند نامگذاری می‌شوند. به عنوان مثال، سرطان ریه از ریه شروع میشود و سرطان مغز از مغز شروع میشود. همچنین ممکن است سرطان‌ها با نوع سلولی که آنها را تشکیل داده‌اند توصیف شوند، مانند یک سلول اپیتلیال یا یک سلول سنگفرشی.
در اینجا چند دسته از سرطان‌ها وجود دارد که در انواع خاصی از سلول‌ها شروع می‌شوند:
کارسینوم شایع ترین نوع سرطان است. آنها توسط سلول های اپیتلیال تشکیل می‌شوند که سلول‌هایی هستند که سطوح داخلی و خارجی بدن را می‌پوشانند. انواع بسیاری از سلول‌های اپیتلیال وجود دارد که در زیر میکروسکوپ اغلب شکل ستون مانندی دارند.
مشاهده: پرستاری در منزل
کارسینوم‌هایی که در انواع مختلف سلول های اپیتلیال شروع می‌شوند نام های خاصی دارند:
سارکوم‌ها سرطان‌هایی هستند که در استخوان و بافت‌های نرم از جمله ماهیچه، چربی، رگ‌های خونی، رگ‌های لنفاوی و بافت فیبری تشکیل می‌شوند.
استئوسارکوم شایع ترین سرطان استخوان است. شایع ترین انواع سارکوم بافت نرم لیومیوسارکوم، سارکوم کاپوزی، هیستیوسیتوم فیبری بدخیم، لیپوسارکوم و درماتوفیبروسارکوم پروتوبرانس می‌باشند.
سرطان‌هایی که در بافت خون ساز مغز استخوان شروع می‌شوند، لوسمی‌نامیده می‌شوند. این سرطان‌ها تومورهای جامد را تشکیل نمی‌دهند. در عوض، تعداد زیادی گلبول سفید غیرطبیعی در خون و مغز استخوان جمع می‌شوند و سلول‌های طبیعی خون را از بین می‌برند. سطح پایین سلول‌های خونی طبیعی می‌تواند اکسیژن رسانی به بافت‌های بدن، کنترل خونریزی یا مبارزه با عفونت‌ها را سخت‌تر کند.
چهار نوع شایع لوسمی وجود دارد که بر اساس سرعت بدتر شدن بیماری (حاد یا مزمن) و نوع سلول خونی که سرطان در آن شروع میشود (لنفوبلاستیک یا میلوئید) گروه بندی می‌شوند. انواع حاد لوسمی‌سریع رشد می‌کنند و اشکال مزمن کندتر رشد می‌کنند.
لنفوم سرطانی است که در لنفوسیت‌ها (سلول های T یا سلول های B) شروع میشود. اینها گلبول‌های سفید خونی هستند که با بیماری مبارزه می‌کنند و بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند. در لنفوم، لنفوسیت های غیر طبیعی در غدد لنفاوی و عروق لنفاوی و همچنین در سایر اندام های بدن جمع می‌شوند.
دو نوع اصلی لنفوم وجود دارد:
پیشنهاد مطالعه: انواع سردرد؛ 15 نوع سردرد + علائم، دلایل و نحوه درمان آنها
مولتیپل میلوم در سلول‌های پلاسما، نوع دیگری از سلول های ایمنی شروع میشود. سلول‌های پلاسما غیر طبیعی که سلول‌های میلوما نامیده می‌شوند، در مغز استخوان انباشته می‌شوند و تومورهایی را در استخوان‌ها در سراسر بدن تشکیل می‌دهند. این بیماری را را میلوم پلاسما سل و بیماری کاهلر نیز می‌نامند.
ملانوما در سلول‌هایی که به ملانوسیت تبدیل می‌شوند، شروع میشود که ملانین (رنگدانه‌ای که به پوست رنگ می‌دهد) می‌سازند. بیشتر ملانوم‌ها روی پوست ایجاد می‌شوند، اما ملانوم می‌تواند در سایر بافت های رنگدانه مانند چشم نیز ایجاد شود.
تومورهای مغز و نخاع انواع مختلفی دارند. این تومورها بر اساس نوع سلولی که در آن تشکیل شده‌اند و محل تشکیل تومور برای اولین بار در سیستم عصبی مرکزی نامگذاری می‌شوند. تومورهای مغزی میتوانند خوش خیم یا بدخیم باشند.
علائم و نشانه‌های ناشی از سرطان، با قسمتی از بدن که تحت تاثیر قرار گرفته است، مرتبط است. برخی از علائم و نشانه‌های عمومی مرتبط با سرطان عبارتند از:
سرطان در اثر تغییرات در DNA درون سلول‌ها ایجاد میشود. DNA درون یک سلول در تعداد زیادی ژن مجزا بسته بندی شده است که هر کدام شامل مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها هستند که به سلول میگویند چه وظایفی را انجام دهد و چگونه رشد و تقسیم شود. اشتباهات در دستورالعمل‌ها می‌تواند باعث شود که سلول عملکرد طبیعی خود را متوقف کند و به سلول سرطانی تبدیل شود.
محققان پزشکی تخمین می‌زنند که 5 تا 12 درصد از همه سرطان‌ها ناشی از جهش های ژنتیکی ارثی است که شما نمی‌توانید آنها را کنترل کنید.
بیشتر اوقات، نئوپلاسم به عنوان یک جهش ژنتیکی اکتسابی رخ می‌دهد. جهش های ژنتیکی اکتسابی در طول زندگی شما اتفاق می‌افتد. محققان پزشکی چندین عامل خطر را شناسایی کرده‌اند که احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند.
تغییرات ژنتیکی که به نئوپلاسم کمک می‌کنند، بر سه نوع اصلی ژن تأثیر می‌گذارند. پروتوآنکوژن ها، ژن‌های سرکوب کننده تومور و ژن‌های ترمیم DNA. این تغییرات گاهی اوقات «محرکان» سرطان نامیده می‌شوند.
پروتوآنکوژن ها در رشد و تقسیم سلولی طبیعی نقش دارند. با این حال، زمانی که این ژن‌ها به روش‌های خاصی تغییر می‌کنند یا فعال‌تر از حد طبیعی هستند، ممکن است به ژن‌های سرطان‌زا (یا انکوژن‌ها) تبدیل شوند.
ژن‌های سرکوبگر تومور نیز در کنترل رشد و تقسیم سلول نقش دارند. سلول‌هایی که تغییرات خاصی در ژن‌های سرکوب‌کننده تومور دارند ممکن است به شیوه‌ای کنترل نشده تقسیم شوند.
ژن های ترمیم DNA در تثبیت DNA آسیب دیده نقش دارند. سلول‌های دارای جهش در این ژن‌ها تمایل به ایجاد جهش‌های اضافی در ژن‌های دیگر و تغییرات در کروموزوم‌های خود، مانند تکرار و حذف قسمت‌های کروموزوم دارند. این جهش‌ها ممکن است باعث سرطانی شدن سلول‌ها شوند.
پیشنهاد مطالعه: سکته قلبی چیست؟ علائم، تشخیص و درمان
در حالی که پزشکان تصور می‌کنند چه چیزی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. اکثر سرطان‌ها در افرادی رخ می‌دهد که هیچ عامل خطر شناخته شده‌ای ندارند. با این حال، برخی از عواملی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند عبارتند از:
توسعه سرطان ممکن است چندین دهه طول بکشد. به همین دلیل است که اکثر افراد مبتلا به این بیماری 65 سال یا بالاتر هستند. این بیماری منحصراً یک بیماری بزرگسالان نیست و میتوان آنرا در هر سنی تشخیص داد.
برخی از انتخاب‌های سبک زندگی برای افزایش خطر ابتلا به سرطان شناخته شده است. عادت‌های زیر میتوانند به نئوپلاسم کمک کنند:
شما می‌توانید این عادات را تغییر دهید تا خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهید.
تنها بخش کوچکی از سرطان‌ها به دلیل یک بیماری ارثی است. اگر نئوپلاسم در خانواده شما شایع است، این امکان وجود دارد که جهش‌ها از نسلی به نسل دیگر منتقل شوند. شما باید آزمایش ژنتیک بدهید تا ببینید آیا جهش‌هایی که به ارث برده‌اید ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را افزایش دهد یا خیر. به خاطر داشته باشید که داشتن یک جهش ژنتیکی ارثی لزوماً به معنای ابتلا به سرطان نیست.
برخی از بیماری‌های مزمن مانند کولیت اولسراتیو، می‌تواند خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را به طور قابل توجهی افزایش دهد. در مورد عوامل خطر خود با پزشک صحبت کنید.
محیط اطراف شما ممکن است حاوی مواد شیمیایی مضری باشد که می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. حتی دود دست دوم و مواد شیمیایی موجود در خانه یا محل کار شما مانند آزبست و بنزن نیز با افزایش خطر ابتلا به سرطان نیز مرتبط هستند.
پیشنهاد مطالعه: سرطان کلیه چیست؟ علائم، دلایل و درمان
سرطان و درمان آن می‌تواند عوارض متعددی ایجاد کند. این عوارض عبارتند از:
تشخیص سرطان در مراحل اولیه اغلب بهترین شانس را برای درمان فراهم می‌کند. با در نظر گرفتن این موضوع، با پزشک خود در مورد اینکه چه نوع غربالگری ممکن است برای شما مناسب باشد، صحبت کنید.
برای چند سرطان، مطالعات نشان می‌دهد که آزمایش‌های غربالگری میتوانند با تشخیص زودهنگام این بیماری جان انسان‌ها را نجات دهند. برای سایر سرطان‌ها، آزمایش‌های غربالگری فقط برای افراد با خطر افزایش یافته توصیه میشود.
بسیاری از سازمان‌های پزشکی، توصیه‌ها و دستورالعمل‌هایی را برای غربالگری سرطان دارند. پزشک دستورالعمل‌های مختلف را مرور می‌کند و بر اساس فاکتورهای خطر شما، بهترین راه را برای شما تعیین می‌کند.
پزشک شما ممکن است از یک یا چند روش زیر برای تشخیص سرطان استفاده کند:
پزشک ممکن است مناطقی از بدن شما را برای توده هایی که ممکن است نشان دهنده سرطان باشد، آزمایش کند. در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما ممکن است به دنبال ناهنجاری هایی مانند تغییر رنگ پوست یا بزرگ شدن اندام باشد که ممکن است نشان دهنده وجود نئوپلاسم باشد.
آزمایش‌های آزمایشگاهی، ممکن است به پزشک شما کمک کند تا ناهنجاری‌های ناشی از سرطان را شناسایی کند. این آزمایش‌ها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
آزمایش‌های تصویربرداری به پزشک شما اجازه می‌دهد تا استخوان‌ها و اندام‌های داخلی شما را به روشی غیرتهاجمی بررسی کند. تست های تصویربرداری مورد استفاده در تشخیص این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشند:
پیشنهاد مطالعه: دیابت نوع 1 چیست؟ دلایل و علائم دیابت نوع یک
در طول بیوپسی، پزشک نمونه ای از سلول‌ها را برای آزمایش در آزمایشگاه جمع آوری می‌کند. روش‌های مختلفی برای جمع آوری نمونه وجود دارد. اینکه کدام روش بیوپسی برای شما مناسب است به نوع سرطان و محل آن بستگی دارد. در بیشتر موارد، بیوپسی تنها راه برای تشخیص قطعی این بیماری است. انواع مختلف بیوپسی عبارتند از:
هنگامی‌که نئوپلاسم تشخیص داده شد، پزشک برای تعیین میزان مرحله آن شما کار خواهد کرد. پزشک شما از مرحله سرطان برای تعیین گزینه‌های درمانی و شانس شما برای درمان استفاده می‌کند.
آزمایش‌ها و روش‌های مرحله‌بندی ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری، مانند اسکن استخوان یا اشعه ایکس، برای مشاهده اینکه آیا سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است یا خیر، مورد استفاده قرار بگیرند.
مراحل نئوپلاسم با اعداد 0 تا 4 نشان داده می‌شوند که اغلب به صورت اعداد رومی0 تا IV نوشته می‌شوند. اعداد بالاتر نشان دهنده پیشرفته‌تر بودن این بیماری است. برای برخی از انواع سرطان، مرحله این بیماری با استفاده از حروف یا کلمات نشان داده میشود.
درمان سرطان به عوامل مختلفی مانند نوع و مرحله آن، سلامت عمومی و ترجیحات شما بستگی دارد. درمان‌های رایج این بیماری عبارتند از:
پزشکان برای متعادل کردن درمان تلاش می‌کنند تا سرطان را بدون عوارض جانبی مضر یا ماندگار از بین ببرند. با این حال، تمام درمان‌های آن دارای عوارض جانبی هستند. برخی از درمان‌ها عوارض جانبی ایجاد می‌کنند که تا سال ها پس از اتمام درمان باقی می‌مانند. بسیاری از افراد از مراقبت های تسکینی بهره مند می‌شوند که علائم سرطان و عوارض جانبی درمان را کاهش می‌دهد. شایع ترین عوارض جانبی درمان نئوپلاسم عبارتند از:
مشاهده: اجاره اکسیژن ساز در منزل
بین 30 تا 50 درصد از مرگ و میرهای ناشی از سرطان را میتوان با اصلاح یا اجتناب از عوامل خطر کلیدی و اجرای استراتژی‌های پیشگیری مبتنی بر شواهد موجود، پیشگیری کرد. بار این بیماری را میتوان از طریق تشخیص زودهنگام آن و مدیریت بیماران مبتلا به آنرا نیز کاهش داد. اصلاح یا اجتناب از عوامل خطر کلیدی زیر می‌تواند به پیشگیری از سرطان کمک کند:
مراقبت از خود بخش مهمی از زندگی با سرطان است. برخی از پیشنهادات خود مراقبتی عبارتند از:
در حال حاضر، افراد بیشتری معالجه می‌شوند یا مدت طولانی‌تری با سرطان زندگی می‌کنند. به طور کلی، افرادی که سرطان آنها قبل از گسترش آن تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گرفته اند، چشم انداز خوبی دارند.
اما سرطان و چشم انداز آن در هر فردی متفاوت است. پزشک شما چشم انداز شما را بر اساس عوامل زیر پیش بینی می‌کند:
به یاد داشته باشید که سلامت کلی شما، نوع سرطانی که دارید، مرحله آن و نحوه پاسخگویی شما به درمان، همگی بر چشم انداز شما تاثیر می‌گذارند. پزشک شما بهترین منبع اطلاعات شما برای پیش بینی چشم انداز شما است.
در صورت داشتن هر گونه علائم و نشانه های مداوم باید به پزشک خود مراجعه کنید.
اگر هیچ علامت یا نشانه‌ای ندارید، اما نگران خطر ابتلا به سرطان هستید، نگرانی‌های خود را با پزشک خود در میان بگذارید. بپرسید که کدام آزمایش‌ها و روش های غربالگری برای شما مناسب است.
پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما می‌پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است بعداً به موارد دیگری که می‌خواهید به آنها بپردازید، زمان بگذراند. برخی از این سوالات عبارتند از:
شنیدن کلمات «شما سرطان دارید» ممکن است یکی از سخت ترین چیزهایی باشد که هر کسی ممکن است بشنود. دانستن اینکه مبتلا به نئوپلاسم هستید ممکن است باعث ایجاد احساس ترس و استرس در شما شود. بسیاری از مردم احساس می‌کنند که کنترل زندگی خود را از دست داده‌اند. پزشکان همه این احساسات را درک می‌کنند. آنها می‌دانند که تشخیص سرطان یک رویداد تغییر دهنده زندگی است. همچنین می‌دانند که درمان آن یک سفر پر استرس است. اگر سرطان دارید، بدانید که پزشکان در هر مرحله با شما خواهند بود.
مطالب آرتا پیشرو تحت نظارت پزشکان تایید شده ویراستاری می‌شوند، ولی در نظر داشته باشید که جایگزین پیشنهاد تخصصی پزشک معالج نمی‌باشد. از اینرو پیشنهاد می‌کنیم جهت تشخیص و درمان کامل بیماری خود به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
