خرید و اجاره دستگاه اکسیژن ساز در منزل
فهرست محتوا
آزمایش کم خونی برای تشخیص کم خونی در بدن و تعیین علت به وجود آمدن آن، انجام می شود. این بیماری یک اختلال خونی است که با کاهش گلبول های قرمز (RBC) در بدن، مشخص می شود. همچنین این بیماری به دلیل کمبود هموگلوبین در بدن به وجود می آید. کم خونی شایع ترین اختلال خونی در دنیای امروزی است و می تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند یا هیچ کدام را ایجاد نکند. برخی از این علائم عبارت اند از : خستگی، تنگی نفس، رنگ پریدگی، تپش قلب و سردرد.
انواع مختلفی از کم خونی وجود دارد که هر کدام علت خاص خود را دارند. این بیماری معمولاً به دلیل عدم تولید گلبول های قرمز به اندازه کافی، افزایش تخریب RBC یا از دست دادن خون ایجاد می شود. در این مقاله شما با این بیماری و نحوه عملکرد آزمایش خون بیشتر آشنا می شوید.
اگر به طور منظم برای معاینه پزشکی یا آزمایش خون مراجعه کنید، امکان تشخیص کم خونی وجود دارد. این می تواند در افرادی که یک مورد خفیف با علائم کمتر دارند کشف شود. آزمایش خون می تواند تعیین کند که آیا گلبول های قرمز خون در افرادی که علائم دارند کاهش می یابد یا خیر. تجزیه و تحلیل خون عمیق اغلب می تواند در تعیین نوع و علت کم خونی کمک کند.
از آنجایی که کم خونی یک اختلال خونی است، اکثر آزمایشات نیاز به نمونه خون دارند. پزشک شما به احتمال زیاد از شما در مورد سابقه پزشکی و خانوادگی شما سوال خواهد کرد. آنها یک معاینه فیزیکی انجام می دهند و یک آزمایش شمارش کامل خون (CBC) و همچنین آزمایشی برای تعیین اندازه و شکل گلبول های قرمز شما برای تشخیص این بیماری انجام می دهند.
کم خونی و فقر آهن با استفاده از آزمایشات و روش های مختلف تشخیص داده می شود. آنها می توانند به تایید تشخیص، جستجوی علت و تعیین شدت بیماری کمک کنند.
شمارش کامل خون (CBC) یک جزء مهم در آزمایش خون است. این آزمایش انواع مختلف سلول های خون را می شمارد. اغلب به عنوان بخشی از یک معاینه معمول برای تشخیص مشکلات سلامتی استفاده می شود و می تواند وجود کم خونی را تشخیص دهد. CBC تعداد سلول‌های خونی و هموگلوبین خون را اندازه‌گیری می‌کند. پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را بر اساس نتایج CBC، علائم و سابقه پزشکی شما تجویز کند.
آزمایش خون می‌تواند به تعیین نوع و علت کم‌خونی کمک کند. اما در بیشتر موارد، بیماران به آزمایش‌های گسترده نیاز ندارند. پزشک شما بهترین کسی است که به شما توصیه می کند که کدام آزمایش برای وضعیت شما مناسب است. در پایین شما با برخی از انواع آزمایشات خون که ممکن است پزشک به شما توصیه کند، آشنا می شوید :
پیشنهاد مطالعه: آزمایش در منزل و محل کار
این آزمایش سطح هموگلوبین و هماتوکریت را تعیین می کند. هموگلوبین یک پروتئین غنی از آهن است که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود و اکسیژن را به سراسر بدن منتقل می‌کند. از سوی دیگر، هماتوکریت فضایی را که گلبول های قرمز در خون شما اشغال می کنند را اندازه گیری می کند.
به طور کلی، سطوح پایین هموگلوبین یا هماتوکریت مشخصه کم خونی است. CBC همچنین تعداد گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها را در خون شما تعیین می کند. نتایج غیر معمول می تواند نشان دهنده عفونت، اختلال خونی یا وضعیت دیگری باشد. در نهایت، CBC میانگین حجم جسمی (MCV) را بررسی می کند. MCV معیاری است که اندازه متوسط گلبول های قرمز شما را اندازه می گیرد. نتایج می تواند به منبع کم خونی شما اشاره کند. به عنوان مثال، گلبول های قرمز خون معمولاً در این بیماری کوچکتر از حد معمول هستند.
تعداد رتیکولوسیت های خون شما با این آزمایش مشخص می شود. رتیکولوسیت ها، گلبول های قرمز نابالغ و جوان هستند. رتیکولوسیت ها به گلبول های قرمز بالغ تبدیل می شوند که در طول زمان اکسیژن را در سراسر بدن شما منتقل می کنند. شمارش رتیکولوسیت ها تعیین می کند که آیا مغز استخوان شما گلبول های قرمز خون را با سرعت مناسب تولید می کند یا خیر.
یکی از انوع آزمایش خون اسمیر محیطی است که در آن نمونه ای از خون شما زیر میکروسکوپ بررسی می شود. اگر کم خونی داشته باشید، گلبول های قرمز خون شما کوچکتر و کم رنگ تر از حد معمول می شود.
این آزمایش ها می توانند تعیین کنند که چقدر آهن از بدن شما تخلیه می شود. سطح آهن را می توان با استفاده از آزمایش های زیر اندازه گیری کرد:
این آزمایش سطح آهن خون شما را مشخص می کند. حتی اگر مقدار کل آهن در بدن شما کم باشد، سطح آهن در خون شما ممکن است معمول باشد. در نتیجه، آزمایش های دیگری برای تشخیص سطح آهن انجام می شود.
فریتین پروتئینی است که به ذخیره آهن در بدن کمک می کند. اندازه گیری این پروتئین می تواند به پزشک شما در تعیین میزان مصرف آهن ذخیره شده در بدن کمک کند.
یک پروتئین در خون شما آهن موجود در خون را حمل می کند. ظرفیت کل اتصال آهن نشان می دهد که چه مقدار از خون شما منتقل می شود و آهن را حمل نمی کند. اگر فقر آهن دارید، شما دارای سطح بالایی از ترانسفرین بدون آهن هستید.
همچنین ممکن است پزشک به شما توصیه کند که آزمایشاتی برای بررسی سطح هورمون، به ویژه هورمون تیروئید انجام دهید. آزمایش خون برای پروتوپورفیرین گلبول انجام می شود. این ماده شیمیایی جزء هموگلوبین است.
شما باید یک پیراهن آستین کوتاه بپوشید تا خون شما به راحتی برای آزمایش استخراج شود. شما معمولاً می توانید قبل از CBC یا هر آزمایش مرتبط با کم خونی دیگری که توسط پزشکتان تجویز می شود آب بخورید و بنوشید. با این حال، ممکن است پزشک از شما بخواهد که برای مدت معینی قبل از آزمایش ناشتا باشید. اگر نمونه خون ممکن است برای آزمایش بیشتر مورد استفاده قرار گیرد، این امر رایج است. قبل از اینکه برای آزمایش خون اقدام کنید، پزشک دستورالعمل های لازم را در اختیار شما قرار می دهد.
نیازی به آمادگی برای آزمایش هموگلوبین نیست. معمولا آزمایش خون هموگلوبین فقط چند دقیقه طول می کشد. می‌توانید آزمایش را در مطب پزشک، آزمایشگاه پزشکی یا سایر مراکز سرپایی انجام دهید.
قبل از خونگیری، پزشک متخصص پوست اطراف ناحیه خونگیری را با الکل ضد عفونی می کند. آنها یک نوار الاستیک را دور بازوی شما می‌پیچند و به شما دستور می‌دهند که یک مشت بسازید تا جریان خون را تسهیل کنید. با وارد شدن سوزن، ممکن است کمی درد یا ناراحتی خفیف احساس کنید. سپس خون شما را می گیرند و آن را در یک ویال یا ویال های کوچک قبل از فرستادن به آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل جمع آوری می کنند.
برای چند روز، ناحیه اطراف سوراخ ممکن است کبود یا متورم به نظر برسد. خطرات آزمایش خون بسیار کم است. در بیشتر موارد، هیچ عوارض جانبی قابل توجهی نخواهید دید.
اگر عوامل خطر خاصی مانند بارداری دارید، پزشک ممکن است شما را از نظر فقر آهن غربالگری کند. پزشک به شما توصیه کند می کند که غذاهای سالم برای قلب بخورید یا سایر شرایطی که می توانند باعث فقر آهن شوند. شما با انجام آزمایش خون می توانید، فقر آهن و کم خونی در بدن خود را کنترل کنید یا از گسترش آنها جلوگیری کنید.
پزشک ممکن است برای بررسی اینکه آیا تعداد گلبول‌های قرمز خون، هموگلوبین یا هماتوکریت کمتر از حد طبیعی است یا حجم بدنی (MCV) برای غربالگری فقر آهن، شمارش کامل خون (CBC) تجویز می‌کند.
آزمایشات مختلف به پزشک شما در غربالگری فقر آهن کمک می کند. این آزمایشات شمارش کامل خون، سطح هموگلوبین و همچنین حجم متوسط بدن را ارزیابی می کنند. اگر سطح هموگلوبین برای مردان کمتر از 13 گرم در دسی لیتر و برای زنان کمتر از 12 گرم در دسی لیتر (g/dl) باشد، کم خونی مشخص می شود. گلبول های قرمز در فقر آهن کوچک هستند و MCV کمتر از 80 فمتولیتر (fL) دارند.
پیشنهاد مطالعه: چکاپ کامل در منزل
پس از ارزیابی آزمایش خون، مشخص می شود که آیا کم خونی دارید یا خیر. با این حال، در برخی افراد، علائم قبل از آزمایش خون ظاهر می شوند. بنابراین، اگر علائم خاصی دارید و متوجه هر یک از علائم کم خونی هستید، باید برای اقدامات بعدی با پزشک خود صحبت کنید. شما با این کار به پزشک در انتخاب یک روند درمانی صحیح برای شما، کمک شایانی می کنید.
برخی از علائم کم خونی عبارت اند از :
شما نمی توانید هزینه آزمایش خون را پیش بینی کنید، زیرا هزینه آزمایش خون به تعداد آزمایشات بستگی دارد. اگر نیاز به انجام آزمایش خون اولیه دارید، ممکن است هزینه کمتری داشته باشید. با این حال، اگر پزشک طیف گسترده ای از آزمایشات را ترتیب دهد، به نسبت قیمت افزایش می یابد.
معمولاً هزینه آزمایش خون معقول است و بدون صرف هزینه بیش از حد برای آزمایش، نتایج مورد نیاز را به شما می دهد. اما، فقط پزشک شما می تواند تعداد آزمایش های خون مورد نیاز را تعیین کند. بنابراین، در صورت مشاهده هر یک از علائم کم خونی با پزشک خود مشورت کنید و به دنبال درمان صحیح برای درمان مشکل سلامتی خود باشید.
بسیار مهم است که پس از تشخیص کم خونی به برنامه درمانی خود پایبند باشید. برای جلوگیری از عوارض این بیماری، پزشک ممکن است مراقبت های بعدی و تغییرات سبک زندگی را توصیه کند. بر این اساس، آنها به شما اطلاع خواهند داد که چه زمانی نیاز به انجام آزمایش خون دارید.
شما باید به یاد داشته باشید که بدون مشورت با پزشک خود مصرف مکمل ها و داروهای خود را قطع نکنید. در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر با پزشک خود مشورت کنید:
پزشک شما ممکن است بتواند جایگزین هایی مانند مصرف مکمل آهن همراه با غذا، کاهش دوز یا آزمایش با نوع دیگری از دارو را پیشنهاد دهد.
در مورد بازگشت به فعالیت های عادی با پزشک خود مشورت کنید. از آنجایی که کم خونی می تواند باعث ایجاد احساس ضعف در شما شود، هنگام بازگشت به برخی فعالیت ها، مانند فعالیت بدنی، باید احتیاط کنید. هنگام از سرگیری فعالیت ها، افراد مسن باید بسیار محتاط باشند زیرا آنها بیشتر مستعد زمین خوردن هستند.
وقتی صحبت از هر اختلال خونی به میان می‌آید، اکثر مردم سوالات و نگرانی‌هایی دارند که نیاز به بررسی دارند. در زیر پاسخ سوالات متداول مربوط به آزمایش خون را که ممکن است به ذهن شما هم خطور کرده باشد را خواهید دید.
معمولاً برای هر آزمایش خونی باید یک شب ناشتا باشید. مگر اینکه پزشک شما چیز دیگری به شما بگوید. ممکن است مجبور شوید روزه بگیرید. در مورد کم خونی، ممکن است لازم باشد حداقل هشت ساعت قبل از انجام آزمایش ناشتا باشید. با این حال، بسته به شرایط و علائم شما، پزشک شما روش صحیح را پیشنهاد می کند. بنابراین، قبل از انجام آزمایش با پزشک خود مشورت کنید.
از آنجایی که ممکن است قبل از انجام آزمایش کم خونی ناشتا باشید، باید از خوردن و نوشیدن هر چیزی به جز آب خودداری کنید. قبل از اینکه برای آزمایش بروید، باید حداقل 8 ساعت ناشتا باشید، و در این مدت فقط می توانید آب مصرف کنید.
پزشک آزمایش صحیح را برای وضعیت شما توصیه می کند. با این حال، برای تشخیص کم خونی، چندین آزمایش وجود دارد که می توانید آنها را انتخاب کنید و نتایج لازم را دریافت کنید. معمولاً آزمایش شمارش کامل خون (CBC) برای آزمایش کم خونی تجویز می‌شود. مگر اینکه شما مشکلات زمینه‌ای داشته باشید که پزشک ممکن است آزمایش‌های گسترده‌ای را برای آن پیشنهاد کند.
معمولاً آزمایش خون نتایج دقیقی می دهد. با این حال، اگر پزشک ارزیابی گسترده ای را تجویز نکند، ممکن است نتایج نیمه تمام داشته باشد. اما معمولا این اتفاق نمی افتد. پزشک شما بهترین قضاوت کننده در مورد آزمایشاتی است که باید انجام دهید، بنابراین اگر آزمایش خون انجام دهید، نتایج شما اغلب نتایج درستی را نشان نمی دهد.
آزمایش خون معمولاً در مطب پزشک، آزمایشگاه یا بیمارستان انجام می شود. اکثر آزمایشات کم خونی نیاز به نمونه خون دارند تا از بازوی شما با سوزن یا با نیش انگشت گرفته شود. کم خونی را می توان از طریق آزمایش خون معمولی تشخیص داد. همچنین پزشک می تواند پس از بروز علائمی که با کم خونی همراه است، آن را تجویز کند. هرکسی که علائم کم خونی را تجربه می کند یا نگرانی هایی در مورد این وضعیت دارد باید با پزشک خود مشورت کند تا مشخص شود که کدام آزمایش برای آنها مناسب تر است.
مطالب آرتا پیشرو تحت نظارت پزشکان تایید شده ویراستاری می‌شوند، ولی در نظر داشته باشید که جایگزین پیشنهاد تخصصی پزشک معالج نمی‌باشد. از اینرو پیشنهاد می‌کنیم جهت تشخیص و درمان کامل بیماری خود به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
