خرید و اجاره دستگاه اکسیژن ساز در منزل
فهرست محتوا
پسوریازیس (Psoriasis) که با نام های بیماری صدف پوستی یا صدفک هم شناخته می‌شود، نوعی اختلال پوستی است که باعث می‌شود سلول های پوست تا ۱۰ برابر سریع تر از حد طبیعی خود تکثیر شوند. سلول های پوست معمولاً هر ۱۰ الی ۳۰ روز تعویض میشوند در حالی که در بیماری پسوریازیس، سلول های جدید هر ۳ الی ۴ روز رشد می‌کنند.
این عارضه باعث می‌شود که روی پوست، لکه های قرمز ناهمواری که با پوسته های سفید پوشیده شده‌اند، ایجاد شود. این لکه های پوستی میتوانند در هر جایی از بدن رشد کنند، اما بیشتر روی پوست سر، آرنج، زانو و کمر ظاهر میشوند. پسوریازیس، مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.
پسوریازیس معمولاً در اوایل بزرگسالی ظاهر می‌شود. در بیشتر افراد، تنها چند ناحیه را تحت تاثیر قرار می‌دهد اما در موارد شدید، میتواند قسمت های زیادی از بدن را پوشش دهد.
پسوریازیس یک بیماری شایع و طولانی مدت (مزمن) بدون درمان است. این بیماری میتواند دردناک باشد، خواب را مختل و تمرکز را سخت کند. این وضعیت برای چند هفته یا چند ماه شعله ور می‌شود، سپس برای مدتی فروکش میکند و یا حتی به طور کامل درمان می‌شود.
پسوریایزس دارای انواع مختلفی می‌باشد که عبارتند از:
شایع ترین نوع این بیماری، پسوریازیس پلاکی است که باعث ایجاد لکه های پوستی خشک، خارش دار و برجسته می‌شود که با فلس پوشانده شده است. این نوع معمولاً در آرنج، زانو، کمر و پوست سر ظاهر میشوند و ممکن است میزان سطح آن ها روی پوست کم یا زیاد باشد.
این بیماری میتواند ناخن های دست و پا را تحت تاثیر قرار دهد و باعث ایجاد حفره، رشد غیر طبیعی ناخن و تغییر رنگ شود. ناخن های مبتلا به پسوریازیس ممکن است شل شود و از بستر ناخن جدا شوند (اونیکولیز). در موارد شدید شدید ممکن است باعث خرد شدن ناخن شود.
پسوریازیس روده ای معمولا در دوران کودکی رخ می‌دهد. این نوع باعث ایجاد لکه های کوچک صورتی یا بنفش می‌شود. شایع ترین محل های این نوع شامل تنه، بازوها و پاها است. این لکه ها به ندرت ضخیم هستند یا مانند پسوریازیس پلاکی برجسته میشوند.
مشاهده: اجاره اکسیژن ساز در منزل
پسوریازیس معکوس عمدتاً چین های پوستی کشاله ران، باسن و سینه ها را درگیر میکند. همچنین باعث ایجاد لکه های صاف در پوست ملتهب می‌شود که با اصطکاک و تعریق بدتر می‌شود. عفونت های قارچی ممکن است باعث این نوع شود.
پسوریازیس پوسچولار یک نوع نادر از این بیماری است که باعث ایجاد ضایعات چرکی کاملا مشخص می‌شود. این نوع میتواند در بخش های گسترده یا در نواحی کوچکتر کف دست یا کف پا ایجاد شود.
پسوریازیس اریترودرمیک شکل نادری از این بیماری است که تقریباً تمام پوست بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در مراحل اولیه این بیماری، سطح وسیعی از پوست همانند آفتاب سوختگی قرمز و ملتهب می‌شود. در مرحله بعدی راش های قرمز که با سوزش همراه هستند ظاهر میشوند و حدود ۹۰ درصد سطح پوست را در بر می‌گیرند.
معمولاً بیماران در این مرحله از بیماری دچار تب و ضعف عمومی بدن میشوند. ازآنجاکه این نوع از پسوریازیس از بیماری‌های پرخطر به شمار می‌آید افراد مبتلا بایستی تحت نظر پزشک دوره های درمانی را طی نمایند.
با توجه به وجود انواع مختلف پسوریازیس، علائم این بیماری از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در برخی بیماران پراکندگی فلس‌های پسوریازیسی کم و اندازه آنها کوچک است اما در برخی دیگر وسعت التهاب پوستی و بثورات ایجادشده وسیع بوده و تا ۹۰ درصد پوست را نیز فرامی‌گیرد. شایع‌ترین علائم و نشانه های پسوریازیس به شرح زیر است:
تصور می‌شود که پسوریازیس یک مشکل سیستم ایمنی است که باعث می‌شود سلول های پوست سریعتر از حد معمول رشد کنند. در رایج ترین نوع این بیماری که به عنوان پسوریازیس پلاکی شناخته می‌شود، این تغییر سریع سلول‌ها منجر به ایجاد لکه‌های خشک و پوسته‌دار می‌شود.
علت این بیماری به طور کامل شناخته نشده است. تصور می‌شود که این یک مشکل سیستم ایمنی است که در آن سلول های مبارزه کننده با عفونت، به اشتباه به سلول های پوست سالم حمله می‌کنند. محققان معتقدند که هم ژنتیک و هم عوامل محیطی در این امر نقش دارند.
پیشنهاد مطالعه: ترک پا؛ روش‌های جلوگیری و درمان خانگی ترک کف پا
پسوریازیس در خانواده ها دیده می‌شود، بنابراین اگر یکی از بستگان نزدیکتان به این بیماری مبتلا باشد، ممکن است احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود داشته باشد. اما نقش دقیق ژنتیک در پسوریازیس نامشخص است.
تحقیقات نشان داده است که بسیاری از ژن‌های مختلف با ایجاد این بیماری پوستی مرتبط هستند و این احتمال وجود دارد که ترکیبات مختلف ژن‌ها ممکن است افراد را نسبت به این بیماری آسیب‌پذیرتر کند.
با این حال، داشتن این ژن ها لزوماً به این معنی نیست که شما به پسوریازیس مبتلا خواهید شد.
سیستم ایمنی بدن شما در برابر بیماری ها دفاع میکند و به مبارزه با عفونت کمک میکند. یکی از انواع اصلی سلول های مورد استفاده توسط سیستم ایمنی، سلول T نام دارد.
سلول های T به طور معمول در بدن حرکت می‌کنند تا میکروب های مهاجم مانند باکتری ها را شناسایی کرده و با آنها مبارزه کنند. اما در افراد مبتلا به پسوریازیس به اشتباه به سلول های پوست سالم حمله می‌کنند.
این امر باعث می‌شود که عمیق‌ترین لایه پوست سریعتر از حد معمول سلول‌های جدید پوست را تولید کند و باعث می‌شود که سیستم ایمنی سلول‌های T بیشتری تولید کند.
مشخص نیست دقیقاً چه چیزی باعث این مشکل در سیستم ایمنی می‌شود، اگرچه برخی ژن ها و محرک های محیطی ممکن است نقش داشته باشند.
هر کسی ممکن است به پسوریازیس مبتلا شود. حدود یک سوم موارد از دوران کودکی شروع می‌شود. این عوامل میتوانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند:
علائم پسوریازیس در بسیاری از افراد به دلیل یک رویداد خاص به نام محرک شروع یا بدتر می‌شود. دانستن محرک های این بیماری ممکن است به شما در جلوگیری از شعله ور شدن آن کمک کند.
محرک های رایج پسوریازیس عبارتند از:
اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های دیگر هستید،. برخی از اینها عبارتند از:
پیشنهاد مطالعه: زخم بستر چیست؟ علائم، دلایل و درمان
دو آزمایش یا معاینه ممکن است برای تشخیص پسوریازیس لازم باشد.
اکثر پزشکان میتوانند با یک معاینه فیزیکی ساده، این بیماری را تشخیص دهند. علائم پسوریازیس به طور معمول مشهود است و به راحتی از سایر شرایطی که ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند قابل تشخیص است.
در طول این معاینه، مطمئن شوید که تمام زمینه های نگران کننده را به پزشک خود نشان دهید. علاوه بر این، در صورت داشتن این عارضه، به پزشک خود مراجعه نمایید.
اگر علائم شما نامشخص است، یا اگر پزشک شما بخواهد تشخیص مشکوک آنها را تایید کند، ممکن است نمونه کوچکی از پوست شما بگیرد. این به عنوان بیوپسی شناخته می‌شود.
بیوپسی را میتوان در مطب پزشک در روز ملاقات انجام داد. پزشک شما احتمالاً یک داروی بی حس کننده موضعی را برای کاهش درد بیوپسی تزریق میکند.
سپس بیوپسی پوست را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می‌فرستند و در آنجا زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود. معاینه میتواند نوع پسوریازیس شما را تشخیص دهد. همچنین میتواند سایر اختلالات یا عفونت های احتمالی را رد کند.
پس از بازگشت نتایج، پزشک شما ممکن است یک قرار ملاقات درخواست کند تا در مورد یافته ها و گزینه های درمانی با شما صحبت کند.
پسوریازیس درمان ندارد قطعی ندارد و هدف از درمان آن عبارت است از:
اینکه کدام درمان‌ها را استفاده می‌کنید بستگی به شدت پسوریازیس و میزان پاسخ‌دهی آن به درمان‌های قبلی و اقدامات خود مراقبتی دارد. ممکن است لازم باشد قبل از یافتن روشی مؤثر، داروهای مختلف یا ترکیبی از درمان‌ها را امتحان کنید.
کرم ها و پمادهایی درمان محافظه کارانه که مستقیماً روی پوست استفاده میشوند میتوانند برای کاهش پسوریازیس خفیف تا متوسط مفید باشند. درمان های موضعی پسوریازیس عبارتند از:
این درمان از اشعه ماوراء بنفش (UV) یا نور طبیعی استفاده میکند. نور خورشید، گلبول های سفید بیش از حد فعال را که به سلول های سالم پوست حمله می‌کنند و باعث رشد سریع سلول ها میشوند، می‌کشد. هر دو نور UVA و UVB ممکن است در کاهش علائم پسوریازیس خفیف تا متوسط، مفید باشند.
اکثر افراد مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید از ترکیبی از درمان ها سود می‌برند. برخی از افراد ممکن است در تمام زندگی خود از یک درمان استفاده کنند. برخی دیگر ممکن است نیاز به تغییر درمان داشته باشند (اگر پوستشان به درمانی که دریافت میکند پاسخ نمی‌دهد).
پیشنهاد مطالعه: ریزش مو چیست؟ علائم، دلایل و درمان آلوپسی
اگر پسوریازیس متوسط تا شدید دارید یا اگر بیماری شما به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهد، ممکن است پزشک شما یک داروی خوراکی یا تزریقی را در نظر بگیرد. رایج ترین داروهای خوراکی و تزریقی مورد استفاده برای درمان پسوریازیس عبارتند از:
این دسته از داروها سیستم ایمنی شما را تغییر می‌دهند و از تعامل بین سیستم ایمنی و مسیرهای التهابی جلوگیری می‌کنند. این داروها با روش تزریق داخل وریدی (IV)، تزریق یا داده میشوند.
رتینوئیدها تولید سلول های پوست را کاهش می‌دهند. هنگامی که استفاده از آنها را متوقف کنید، احتمالاً علائم پسوریازیس باز می‌گردد. عوارض جانبی شامل ریزش مو و خشکی مخاط است.
افرادی که باردار هستند یا ممکن است طی 3 سال آینده باردار شوند، به دلیل خطر نقص مادرزادی احتمالی در نوزادان متولد نشده، نباید رتینوئید مصرف کنند.
متوترکسات که معمولاً به صورت هفتگی به صورت یک دوز خوراکی تجویز می‌شود، تولید سلول های پوست را کاهش می‌دهد و التهاب را سرکوب میکند. این دارو نسبت به adalimumab و infliximab کمتر موثر است. ممکن است باعث ناراحتی معده، کاهش اشتها و خستگی شود. افرادی که به مدت طولانی متوترکسات مصرف می‌کنند نیاز به آزمایش مداوم برای نظارت بر شمارش خون و عملکرد کبد خود دارند.
افراد باید حداقل سه ماه قبل از اقدام به بارداری، مصرف متوترکسات را قطع کنند. مصرف این دارو برای کسانی که در دوران شیردهی هستند توصیه نمی شود.
سیکلوسپورین (Sandimmune) که به صورت خوراکی برای پسوریازیس شدید مصرف می‌شود، سیستم ایمنی را سرکوب میکند. از نظر اثربخشی مشابه متوترکسات است اما نمی توان به طور مداوم بیش از یک سال از آن استفاده کرد. سیکلوسپورین مانند سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، خطر عفونت و سایر مشکلات سلامتی از جمله سرطان را افزایش می‌دهد. افرادی که سیکلوسپورین درازمدت مصرف می‌کنند نیاز به آزمایش مداوم برای نظارت بر فشار خون و عملکرد کلیه خود دارند.
این داروها برای افرادی که قصد بارداری دارند و یا در دوران بارداری یا شیردهی هستند، توصیه نمی شود.
تیوگوانین (Tabloid) و هیدروکسی اوره (Droxia، Hydrea) داروهایی هستند که میتوانند در صورت عدم مصرف داروهای دیگر مورد استفاده قرار بگیرند. با پزشک متخصص خود در مورد عوارض جانبی احتمالی این داروها صحبت کنید.
مشاهده: اجاره تخت بیمارستانی در منزل
خوشبختانه روش های زیادی برای درمان پسوریازیس وجود دارد. تعدادی از این درمان ها خانگی هستند و با مواد طبیعی میتوانند پسوریازیس را درمان کنند یا میزان آن را کاهش دهند. این درمان های خانگی عبارتاند از:
در آرتریت پسوریاتیک روزانه ۲۰ دقیقه یوگا ضمن کاهش استرس، به انعطاف پذیری مفاصل کمک زیادی میکند.
ماهی تازه، به دلیل داشتن ویتامین A و D و امگا ۳ میتواند به درمان پسوریازیس کمک کند. اگرچه در این بیماری، موارد حساسیت به ماهی کم نیست. قبل از مصرف، چک کنید که آیا به ماهی حساسیت دارید، یا خیر.
این ماده دارای خواص زیادی است و میتواند بسیاری از علائم این بیماری را کاهش دهد. در هنگام خارش شدید با یک پارچه پنبه ای آغشته به سرکه سیب مناطق دارای خارش را ماساژ دهید . برای درمان خانگی پسوریازیس در ضایعات پوست سر هم می‌توانید، هر شب پوست سر را با سرکه سیب آغشته کنید و صبح با شامپوی کولتار شستشو دهید.
کورکومین ماده اصلی فعال در زردچوبه است که نوعی ماده ضد التهاب پوستی است. استفاده خوراکی زردچوبه به میزان حداکثر یک گرم در روز میتواند در کاهش علائم بیماری پسوریازیس بسیار مفید عمل کند. همچنین استفاده از صابون زردچوبه و یا استفاده از پودر زردچوبه با روغن های گیاهی مانند روغن نارگیل، روغن گل بنفشه، روغن سیاه دانه و روغن زیتون میتواند در کاهش علائم این بیماری به خصوص درد مفاصل، بسیار مفید عمل کند.
در بسیاری از موارد، گرفتن دوش آب سرد به مدت 10 دقیقه و یا استفاده از کیسه یخ میتواند در کاهش خارش شبانه و کاهش درد مفاصل بیماران دارای آرتریت موثر باشد. (از استحمام با آب گرم خودداری کنید، زیرا باعث خشک شدن پوست می‌شود).
ژل آلوئه ورا به خاطر خواص ضدالتهابی و ترمیمی که دارد، میتواند هم به صورت خوراکی و هم به شکل مالیدنی، علائم این بیماری را کاهش دهد.
سیر و آلوئه ورا با داشتن ترکیبات خاص از بهترین و مهمترین ترکیبات ضد التهاب و ترمیم کننده پوست هستند. مالیدن این خمیر و تحمل آن به مدت ۳۰ دقیقه روی پوست، میتواند بسیاری از علائم این بیماری را برطرف کند.
برای درمان خانگی پسوریازیس، میتوان با خمیر کردن پوست موز و اضافه کردن کمی پودر زردچوبه، به راحتی جلوی خارش های شدید این عارضه پوستی را بگیرید.
مقدار ۵۰ گرم از این نمک را در وان حمام بریزید و به مدت یک ساعت در آن غوطه ور شوید. اگر دارای زخمهای باز و پوست ترک خورده هستید، این کار کمی سوزش دارد، ولی تاثیر آن بر بسیاری از عوارض بیماری پسوریازیس آشکار است.
ابتدا کلم را رنده کنید. سپس، آن را آبپز کنید و با کمی روغن بادام هم بزنید، سپس آنرا به صورت خمیر در بیاورید. این خمیر را به نواحی ضایعات پوستی خود بمالید.
پیشنهاد مطالعه: آفازی چیست؟ دلایل، علائم و درمان
استفاده از روغن کرچک در بسیاری از بیماران مبتلا به پسوریازیس، میتواند باعث کنترل علائم گردد.
اگر پسوریازیس دارید، مشاهده علائم در اوایل بزرگسالی معمول است، اما جدول زمانی شروع علائم برای هر فردی منحصر به فرد است. ممکن است متوجه محرک های خاصی در محیط خود شوید که میتواند باعث تشدید علائم شود. اجتناب از این محرک ها میتواند منجر به شیوع کمتر در آینده شود.
پسوریازیس میتواند باعث ناراحتی، خارش و خودآگاهی شما شود. اگر این علائم باعث ناراحتی جسمی یا روحی شما می‌شود، برای درمان به پزشک خود مراجعه کنید.
راهی برای پیشگیری کامل از پسوریازیس وجود ندارد. شما می‌توانید با پیروی از درمان پزشک خود، داشتن یک سبک زندگی سالم، مراقبت خوب از پوست و اجتناب از محرک هایی که میتواند باعث شیوع علائم شود، خطر خود را کاهش دهید.
در موارد زیر، حتماً به دکتر متخصص مراجعه کنید:
پسوریازیس، یک بیماری خود ایمنی است که میتواند در طول زندگی شما ظاهر شود و از بین برود. درمان به موقع آن میتواند از پیش‌روی و حاد شدن بیماری جلوگیری کند. این بیماری هیچ درمان قطعی ندارد اما تا حد زیادی میتوان با استفاده از درمان های خانگی و یا پزشکی، علائم آنرا بهبود بخشید. پزشک شما ممکن است یک کرم یا مرطوب کننده خاص یا دارو تجویز کند. در صورتی‌که شما هم به این بیماری مبتلا بودید، می‌توانید تجربیات و علائم خود را با در میان بگذارید.
منابع nhs.ukmayoclinic.orgmy.clevelandclinic.orghealthline.com
مطالب آرتا پیشرو تحت نظارت پزشکان تایید شده ویراستاری میشوند، ولی در نظر داشته باشید که جایگزین پیشنهاد تخصصی پزشک معالج نمی‌باشد. از اینرو پیشنهاد می‌کنیم جهت تشخیص و درمان کامل بیماری خود به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
