خرید و اجاره دستگاه اکسیژن ساز در منزل
فهرست محتوا
ترومبوز (Thrombosis) یک وضعیت جدی است که در آن یک یا چند لخته خون در داخل رگ های خونی شما ایجاد می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، لخته می تواند جریان خون را در جایی که تشکیل شده مسدود کند. همچنین می تواند شل شود و به جای دیگری در بدن شما منتقل شود. اگر یک لخته متحرک در یک منطقه بحرانی گیر کند، می تواند باعث ایجاد شرایط مرگبار مانند سکته مغزی و حمله قلبی شود.
ترومبوز یک وضعیت جدی است که در آن لخته ای خون در داخل یک رگ خونی یا گاهی در داخل قلب شما ایجاد می شود. این خطرناک است زیرا لخته هایی که در داخل رگ های خونی تشکیل می شوند می توانند جریان خون را مسدود کنند. آنها همچنین می توانند آزاد شوند و به جای دیگری از بدن شما منتقل شوند. اگر لخته در یک مکان مهم مانند ریه یا مغز شما گیر کند، می تواند باعث وضعیت های تهدید کننده زندگی شود.
ترومبوز بسته به نوع رگ خونی که در آن شروع می شود به دو دسته تقسیم می شود.
این نوع ترومبوز در شریان‌ها اتفاق می‌افتد، این رگ‌های خونی هستند که خون را از قلب به بقیه بدن می‌برند. ترومبوز شریانی شایع ترین علت حملات قلبی و سکته مغزی است.
این نوع در سیاهرگ‌ها اتفاق می‌افتد، رگ‌هایی که خون را از بدن به قلب شما برمی‌گردانند. ترومبوز وریدی شایع ترین علت آمبولی ریه (لخته شدن خون در ریه) است.
مسدود شدن جریان خون در بدن به یکی از دو روش زیر اتفاق می افتد:
علائم ترومبوز به اندازه لخته و محل آن بستگی دارد. لخته های شریانی و وریدی می توانند در هر جایی از بدن شما نیز ایجاد شوند، اما اغلب در پاهای شما ایجاد می شوند. با این حال، احتمال ایجاد انسداد در مناطقی با رگ‌های خونی بسیار کوچک، به ویژه مغز، ریه‌ها، بازوها و پاها بیشتر می‌شود.
لخته‌هایی که در خارج از اندام‌های شما انسداد ایجاد می‌کنند، معمولاً علائم زیر را ایجاد می‌کنند.
هر سلول، بافت و اندام در بدن شما برای زنده ماندن به یک منبع ثابت خون بستگی دارد، و شریان‌ها چگونه این منبع را دریافت می‌کنند. لخته‌ای که شریان را مسدود می‌کند مشکلی به نام ایسکمی (iss-key-me-uh) ایجاد می‌کند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که سلول‌ها شروع به مردن می‌کنند؛ زیرا جریان خون مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کنند.
علائم اولیه ایسکمی ناشی از لخته خون عبارتند از:
برخی از علائم معمولاً شدیدتر هستند. آنها عبارتند از:
انسداد وریدها، که در پاهای شما نیز بسیار رایج است، سرعت بازگشت خون به قلب را محدود می کند. این وضعیت، بیش از حد به رگ‌های شما فشار وارد می‌کند که باعث می‌شود مایع و خون از آنها و بافت‌های اطراف نشت کند.
هنگامی که این اتفاق می افتد، علائم آن عبارتند از:
پیشنهاد مطالعه: سوزش قلب چیست؟ درمان تیر کشیدن قلب
ترومبوز ممکن است به دلایل زیادی رخ دهد، اما برخی از شرایط به احتمال زیاد باعث تشکیل لخته می شوند. این شرایط عبارت اند از:
شرایطی مانند آترواسکلروز، که در آن شریان ها به دلیل تجمع پلاک در داخل آنها سفت می شوند، اغلب باعث ایجاد لخته می شوند. این زمانی اتفاق می افتد که لخته ای بر اثر پارگی یا شکستن بخشی از پلاک تشکیل شود. این عارضه، اغلب باعث سکته قلبی می شود.
سایر مشکلات مشابه عبارتند از:
شرایط و مشکلات متعددی می تواند باعث لخته شدن خون شما شود. این شرایط می تواند به دلایل زیر رخ دهند:
ترومبوز ممکن است برای افراد در هر سنی اتفاق بیفتد، اما این اتفاق در سنین بالا شایع تر است. همچنین این وضعیت می تواند در برخی از شرایط پزشکی رخ دهد. برخی از این شرایط عبارت اند از:
ترومبوز یک مشکل بسیار شایع است و علت اصلی مرگ از هر 4 نفر در سراسر جهان است. به این دلیل که ترومبوز لخته هایی ایجاد می کند که می تواند منجر به شرایط بسیار خطرناک شود. برخی از این شرایط کشنده که به دلیل ترومبوز رخ می دهند عبارتند از:
لخته‌های خونی که در اندام ها گیر می‌کنند، معمولاً علائم خاصی را ایجاد می‌کنند. این علائم به اندام آسیب دیده بستگی دارد.
لخته ای که در مغز شما گیر می کند باعث سکته می شود. انسداد جریان خون در مغز باعث از کار افتادن آن نواحی می شود. اگر جریان خون به سرعت بازسازی نشود، آسیب دائمی به آن سلول ها وارد می شود. به همین دلیل است که سکته مغزی یک اورژانس پزشکی مهم است و دریافت مراقبت های پزشکی فوری بسیار حیاتی است.
علائم سکته مغزی عبارتند از:
سکته قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که لخته‌ای در شریان‌های کرونری که ماهیچه قلب شما را با خون تامین می‌کند، تشکیل شود یا گیر کند. علائم زیادی در سکته قلبی وجود دارد و چند مورد رایج عبارتند از:
لخته های خون می توانند به راحتی در ریه های شما گیر کنند زیرا رگ های خونی داخل آن ها بسیار کوچک هستند. لخته‌هایی که در آنجا گیر می‌کنند باعث آمبولی ریه می‌شوند که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
علائم آمبولی ریه (PE) عبارتند از:
آمبولی ریه به احتمال زیاد به دلیل ترومبوز ورید عمقی اتفاق می افتد. این زمانی است که یک لخته خون در یک شریان اصلی در پای شما تشکیل می شود.
شریان های مزانتریک خون را به قسمت اعظم دستگاه گوارش، روده کوچک و بزرگ شما می رسانند. هنگامی که انسداد در آن شریان ها وجود دارد، می تواند در نحوه عملکرد دستگاه گوارش شما اختلال ایجاد کند.
اگر لخته، علت انسداد باشد، علائم اغلب ناگهانی هستند و شامل موارد زیر می‌شوند:
تشخیص ترومبوز معمولا در بیمارستان اتفاق می افتد. با این حال، ممکن است پزشکان در یک کلینیک یا مطب به آن مشکوک شوند. اگر در خارج از بیمارستان اتفاق بیفتد، متخصصان پزشکی به احتمال زیاد به دلیل خطر سکته قلبی، سکته مغزی یا آمبولی ریوی که همگی تهدید کننده زندگی هستند. مورد شما را به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر خواهند گرفت.
پزشکان بر اساس سابقه پزشکی شما، معاینه فیزیکی، تست های آزمایشگاهی، تست های تصویربرداری و سایر روش های تشخیصی، ترومبوز را تشخیص می دهند. آزمایشاتی که آنها استفاده می کنند ممکن است بسته به شرایطی که آنها مشکوک هستند یا ممکن است بسیار متفاوت باشد.
هنگامی که یک پزشک مشکوک به ترومبوز باشد، از آزمایش های زیر برای تشخیص آن استفاده می کند:
آزمایش های خون می تواند به تجزیه و تحلیل و تعیین اینکه آیا خون شما خیلی راحت لخته می شود یا خیر، کمک کند. این آزمایش‌ها همچنین می‌توانند به کشف علت لخته شدن خون کمک کنند و به تصمیم‌گیری در مورد درمان‌های احتمالی کمک کنند.
اغلب، این آزمایش ها به دنبال موارد زیر هستند:
پزشکان از طیف گسترده ای از آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص این بیماری خطرناک استفاده می کنند. این آزمایش ها به تشخیص و تعیین محل لخته های خون و همچنین راهنمایی درمان کمک می کند.
برخی از آزمایش های ممکن شامل روش های زیر می باشد:
پیشنهاد مطالعه: سونوگرافی در منزل
معاینه فیزیکی جایی است که پزشک به نواحی مختلف بدن شما برای تشخیص این بیماری نگاه می کند. آنها همچنین مناطق حساس را معاینه می کنند و به قلب، تنفس و سیستم گوارش شما گوش می دهند.
در مواردی که مشکوک به ترومبوز در بازوها یا پاهای شما هستند، ممکن است به صدای نبض شما در اندام آسیب دیده گوش دهند. این به آنها کمک می کند تا محل تقریبی لخته را تشخیص دهند.
درمان ترومبوز به شدت بستگی به این دارد که به چه دلیل اتفاق می‌افتد و چه قسمت‌هایی از بدن شما را تحت تأثیر قرار میدهد.
این می تواند چندین شکل مختلف داشته باشد که شامل دارو، جراحی، روش های کاتتر کم تهاجمی و موارد دیگر است. در بسیاری از موارد، درمان ترومبوز با پیشگیری، جلوگیری از تشکیل لخته و تبدیل شدن به یک خطر آغاز می شود.
درمان ترومبوز می تواند شامل هر یک از موارد زیر باشد:
درمان های پیشگیرانه برای ترومبوز معمولاً شامل چند کلاس مختلف از داروها می شود. اینها اغلب شامل یک یا چند مورد از موارد زیر می باشند:
لخته‌های خون حاد نیز با دارو قابل درمان هستند. این داروها شامل موارد زیر می باشند:
ممکن است پزشکان داروهای دیگری مانند داروهای ضد درد یا داروهای فشار خون را نیز تجویز کنند. این داروها علائم شما را کاهش داده و جریان خون شما را بهبود می بخشد.
بسته به محل و اندازه لخته، ممکن است پزشکان بتوانند به طور مستقیم لخته را خارج کنند. این نوع برداشتن لخته که به عنوان ترومبکتومی شناخته می شود، می تواند به چند روش مختلف انجام شود. این روش ها عبارت اند از:
عوارض احتمالی ترومبوز به شدت به محل لخته، علت تشکیل آنها و درمان های مورد استفاده بستگی دارد. پزشک شما بهترین فردی است که عوارض جانبی احتمالی و همچنین خطرات احتمالی را برای شما توضیح می دهد.
شما فقط باید ترومبوز را بر اساس راهنمایی پزشک خود مدیریت کنید. ترومبوز یک وضعیت بسیار خطرناک است و پزشک شما بهترین فرد برای تعیین نحوه درمان ایمن و موثر لخته خون است.
اکثر افرادی که درمان ترومبوز را دریافت می کنند، هنگام درمان احساس بهتری دارند، به خصوص با بازگرداندن جریان خون به نواحی مسدود شده. بسته به محل، اندازه لخته و درمان های انجام شده، ممکن است در چند دقیقه یا چند ساعت اتفاق بیفتد.
در مواردی که اثرات شدید لخته داشته اید، به ویژه آنهایی که باعث یک رویداد تهدید کننده زندگی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی شده اند. ممکن است چند روز طول بکشد تا احساس بهتری داشته باشند.
پزشک شما فردی است که به بهترین شکل مورد شما را درک می کند. آنها می توانند به شما بیشتر در مورد آنچه که باید انتظار داشته باشید، به خصوص در مورد شرایط خاص خود، و به هر سؤالی که ممکن است داشته باشید پاسخ دهند.
چندین شرایط سلامتی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. مدیریت آنها می‌تواند به کاهش احتمال ابتلا به ترومبوز و شرایط خطرناکی که می‌تواند در پی خواهد داشت کمک کند. شرایطی که شما می توانید بر آنها تأثیر بگذارید، شامل موارد زیر می باشند:
هنگامی که می دانید در معرض خطر لخته شدن خون هستید، پیشگیری بسیار آسان تر است. بهترین راه برای اطلاع از خطر، انجام یک معاینه فیزیکی سالانه (ویزیت سلامتی یا چکاپ کامل) است. بسیاری از شرایطی که خطر ابتلا به ترومبوز را افزایش می‌دهند، در طول معاینه بسیار قبل از تشکیل لخته قابل تشخیص هستند. اگر پزشک شما شرایطی را بیابد که خطر شما را افزایش میدهد، می‌تواند شما را راهنمایی کند که برای مراقبت از خود چه کاری انجام دهید.
راه های دیگر برای جلوگیری از تشکیل لخته خون عبارتند از:
اگر ترومبوز دارید، دریافت مراقبت های پزشکی فوری، مانند اورژانس بیمارستان، مهم است. به این دلیل که ترومبوز می تواند به راحتی به یک وضعیت بسیار خطرناک و کشنده تبدیل شود. هرچه ترومبوز ادامه یابد، احتمال بروز یکی از آن شرایط خطرناک، بیشتر می شود.
مدت زمانی که ترومبوز طول می کشد به علت زمینه ای، درمان ها و زمان مراجعه شما به پزشک بستگی دارد. به طور کلی، هر چه مدت زمان ترومبوز کمتر باشد، وضعیت بهتری خواهید داشت. به همین دلیل است که دریافت سریع مراقبت های پزشکی بسیار حیاتی می باشد. ترومبوز ممکن است کوتاه مدت باشد، اما شرایط خطرناکی که باعث آن می شود می تواند مزمن یا حتی مادام العمر باشد. برخی از آنها، به ویژه بیماری ها و شرایط ژنتیکی یا ارثی، مواردی هستند که هنگام تولد به آن مبتلا می شوید.
ترومبوز یک بیماری جدی است، اما معمولاً به خودی خود خطرناک نیست مگر اینکه برای دوره های طولانی تری ادامه یابد. اما مشکل ترومبوز این است که به راحتی به یک اورژانس خطرناک و تهدید کننده زندگی تبدیل می شود. شما با مراقبت های پزشکی فوری، می توانید از عوارض جدی آن جلوگیری کنید. با این حال، هر چه زمان مراقبت دیرتر شروع شود، خطر این وضعیت بیشتر می‌شود. چشم‌انداز یا پیش‌آگاهی ترومبوز نیز به شدت به محل وقوع و تأثیر آن بر هر قسمت دیگر از بدن بستگی دارد. لخته ای که در جای خود باقی می ماند کمتر از لخته ای که در جریان خون شما حرکت می کند خطرناک است. چشم‌انداز این وضعیت زمانی بدتر می‌شود که لخته در جریان خون شما حمل شود و به عضوی حیاتی مانند قلب، مغز یا ریه‌ها ختم شود.
از آنجایی که ترومبوز معمولاً یک بیماری کوتاه مدت است، این چیزی نیست که مجبور باشید برای مدت طولانی با آن زندگی کنید. با این حال، بسیاری از افراد شرایطی دارند که آنها را در معرض خطر ابتلا به ترومبوز قرار میدهد و برخی از آنها مادام‌العمر هستند.
اگر در معرض خطر ابتلا به ترومبوز هستید، بهترین کاری که می توانید انجام دهید جلوگیری از وقوع آن است. این بدان معناست که به طور منظم به پزشک مراجعه کنید، داروهای تجویز شده را مصرف کنید، از سلامت کلی خود مراقبت کنید.
هر زمان که علائم ترومبوز را داشتید، به ویژه علائمی که نشان می دهد بخشی از بدن شما جریان خون کافی ندارد. باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
ترومبوز وضعیتی است که می تواند خیلی سریع به یک وضعیت اورژانسی تهدید کننده زندگی تبدیل شود. مهمترین کاری که می توانید انجام دهید این است که از ترومبوز جلوگیری کنید، به خصوص اگر می دانید در معرض خطر ابتلا به آن هستید. در حالی که این همیشه امکان پذیر نیست، انجام اقدامات پیش از موعد می تواند در صورت وقوع، شدت آن را کاهش دهد. همچنین اگر دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی را به تعویق نیندازید، می توانید شانس خود را برای دریافت نتیجه مثبت بسیار افزایش دهید.
منابع my.clevelandclinic.org
مطالب آرتا پیشرو تحت نظارت پزشکان تایید شده ویراستاری می‌شوند، ولی در نظر داشته باشید که جایگزین پیشنهاد تخصصی پزشک معالج نمی‌باشد. از اینرو پیشنهاد می‌کنیم جهت تشخیص و درمان کامل بیماری خود به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
